عمارت کلاه فرنگی به نوع خاصی از معماری گفته میشود، در لغت‌نامه دهخدا عمارت کلاه فرنگی اینگونه تعریف شده است: عمارتی که در میان عرصه با گنبدی به شکل مخروط که در میان کاخ‌ها و باغ‌ها برای استراحت می‌سازند.
این عمارت در کنار رودخانه‌ی گوهررود در ضلع جنوبی پارک قدس (محتشم) قرار دارد. این عمارت در اواخر دوران قاجار بنا شده است و از جمله جاذبه‌های دیدنی شهر رشت به حساب می‌آید. علت انتخاب نام کلاه فرنگی را بر روی این بنا شباهت طبقه فوقانی آن به کلاه سیلندری (فرنگی) می دانند . این اثر در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۷۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۶۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده استاین بنا در گذشته محل ست تابستانی حکام و فرمانداران شهر بود که با توجه به تغییر شرایط اجتماعی جامعه مورد بهره‌برداری‌های گوناگون از جمله خانه شطرنج شهر- رستوران پارک و غیره گردیده است.
این عمارت بعدها توسط میراث فرهنگی گیلان تبدیل به مرکز آموزش هنرهای سنتی شد. از عوامل تزئینی بنا می‌توان به عواملی چون سرشیرها - اشک‌های جلو دامنه‌ی بنادستک‌ها و نرده‌ی بالکن اشاره کرد. دیوارهای گچی و بام سفالین ، زیبایی خاصی به این عمارت بخشیده و قرار گرفتن آن در میانه پارک آن را به راحتی در دسترس گردشگران قرار داده است .
عمارت کلاه فرنگی دارای ۴ طبقه است اما از بیرون به نظر می‌آید که ۳ طبقه دارد. طبقات اول و دوم هر یک دارای دو اتاق است و این اتاق‌ها هر یک به وسیله پنجره‌هایی نورگیری داخلی و تهویه مناسب را در فصل گرم سال فراهم می‌کنند. بلندترین اتاق این عمارت هشت‌گوش و از هر سو دارای پنجره‌هایی است که رو به باغ باز میشود و مصالح به کار رفته در بنا از جنس آجر و چوب بوده و بام آن به صورت خرپشته ای و پوشش آن از جنس سفال خمره ای تعبیه شده،که در زیر آن سفال هایی قرار گرفته اند که کار آنها عایق بندی گرمایی و سرمایی ساختمان و نگه داری سفال میباشد.
لینک به بیرون:
http://www.negahmedia.ir/media/show_video/126
قلعه هزار درب که از بناهای تاریخی دوره‌ی ساسانیان میباشد در شهرستان آبدانان در استان ایلام قرار دارد. قلعه «هزاردرب» که در داخل شهر آبدانان و در انتهای خیابان هزاردرب واقع شده جایی بسیار دیدنی است. این قلعه تنها اثر باستانی داخل شهر است که به ثبت ملی رسیده، البته کارشناس میراث فرهنگی آبدانان معتقد است که اسارت این اثر تاریخی نوعی حفاظت از آن است. این اثر در تاریخ ۲۲ تیر ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۲۷۴۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
پلان اصلی این قلعه به شکل مستطیل است و درچهار جهت آن راهروهایی قرار گرفته و به وسیله درگاه‌هایی به اتاق‌های داخل مرتبط میشود.
قلعه هزار درب دارای دو طبقه و یک زیر زمین است و دریچه‌هایی دارد که نور و تهویه از طریق آنها تامین می‌شده است. مصالح به کار رفته در ساخت این قلعه شامل سن تراشیده ها و قلوه سنگ‌هایی است که از گچ پخته به عنوان ملات استفاده شده است. این قلعه اکثر اتاق‌ها به هم ربط دارند و به شکل مربع و مستطیل در کنار دالان‌های بلند با طاق‌های هلالی و جناقی با مصالح سنگ وگچ ساخته شده و حُسن معماری این بنا قطور بودن دیوارهاست و «جوی میر» که بلندترین کانال کشاورزی مردم منطقه بوده از کنار این قلعه گذشته و یک باریک آبی از این جوی به داخل قلعه برای خنک کردن قلعه در تابستان هدایت شده است.
عمارت کلاه فرنگی به نوع خاصی از معماری گفته میشود، در لغت‌نامه دهخدا عمارت کلاه فرنگی اینگونه تعریف شده است: عمارتی که در میان عرصه با گنبدی به شکل مخروط که در میان کاخ‌ها و باغ‌ها برای استراحت می‌سازند.
این عمارت در کنار رودخانه‌ی گوهررود در ضلع جنوبی پارک قدس (محتشم) قرار دارد. این عمارت در اواخر دوران قاجار بنا شده است و از جمله جاذبه‌های دیدنی شهر رشت به حساب می‌آید. علت انتخاب نام کلاه فرنگی را بر روی این بنا شباهت طبقه فوقانی آن به کلاه سیلندری (فرنگی) می دانند . این اثر در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۷۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۶۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده استاین بنا در گذشته محل ست تابستانی حکام و فرمانداران شهر بود که با توجه به تغییر شرایط اجتماعی جامعه مورد بهره‌برداری‌های گوناگون از جمله خانه شطرنج شهر- رستوران پارک و غیره گردیده است.
این عمارت بعدها توسط میراث فرهنگی گیلان تبدیل به مرکز آموزش هنرهای سنتی شد. از عوامل تزئینی بنا می‌توان به عواملی چون سرشیرها - اشک‌های جلو دامنه‌ی بنادستک‌ها و نرده‌ی بالکن اشاره کرد. دیوارهای گچی و بام سفالین ، زیبایی خاصی به این عمارت بخشیده و قرار گرفتن آن در میانه پارک آن را به راحتی در دسترس گردشگران قرار داده است .
عمارت کلاه فرنگی دارای ۴ طبقه است اما از بیرون به نظر می‌آید که ۳ طبقه دارد. طبقات اول و دوم هر یک دارای دو اتاق است و این اتاق‌ها هر یک به وسیله پنجره‌هایی نورگیری داخلی و تهویه مناسب را در فصل گرم سال فراهم می‌کنند. بلندترین اتاق این عمارت هشت‌گوش و از هر سو دارای پنجره‌هایی است که رو به باغ باز میشود و مصالح به کار رفته در بنا از جنس آجر و چوب بوده و بام آن به صورت خرپشته ای و پوشش آن از جنس سفال خمره ای تعبیه شده،که در زیر آن سفال هایی قرار گرفته اند که کار آنها عایق بندی گرمایی و سرمایی ساختمان و نگه داری سفال میباشد.
لینک به بیرون:
http://www.negahmedia.ir/media/show_video/126
این میدان در دوره ناصرالدین‌شاه به عنوان میدان مشق و سان قشون ناصری و شلیک توپ‌هایی که سابقا در میدان توپخانه نگهداری می‌شدند؛ استفاده می‌شد بعد از دوره رکود منطقه در اواخر قاجاریه در زمان پهلوی اول به جهت فتح تهران با کودتای سوم اسفند 1299 ه.ش بنای یادبودی در جنوب عمارت قزاقخانه بعد از تخریب سر در دوره ناصری در سال 1301ه.ش ساخته شد این بنا که سردر میدان مشق یا سردر قزاقخانه و یا سردر نقاره خانه نامیده می شود اولین بنای دوره پهلوی اول در منطقه محسوب می شود. بعدها در سال 1307 ه.ش باغی عمومی در محدوده خیابان بارجانی در جنوب ، خیابان کوشک مصری در شمال، خیابان ملل متحد در شرق و خیابان سی تیر در غرب احداث گردیده که به باغ ملی معروف شد.
این باغ در سال 1312 ه.ش جای خود را به عمارت کاخ وزارت امور خارجه و موزه ملی ایران ( موزه ایران باستان) داد، اما نام آن بر روی سردر برای همیشه (سردر باغ ملی) باقی ماند.
این بنا در خیابان امام خمینی (ره)، در ضلع شرقی وزارت امور خارجه شهر تهران واقع شده است. سر در باغ ملی وساختمان‌های مجاور آن به دستور مستقیم رضا پهلوی که در آن زمان وزیر جنگ بود و توسط جعفر خان کاشانی، اﺳﺘﺎد اﺳﻤﺎﻋﻠ، اﺳﺘﺎد ﺮﻢ ﻣﻨه و اﺳﺘﺎد ﺧﺎک ﻧﺎر ﻣﻘﺪم کمک‌های مالی آلمانی‌ها ساخته شد.
در مورد سبک معماری بنا باید گفت، سبک بنا به مانند اکثر بناهای منطقه باغ ملی یا میدان مشق سابق سبک نئوکلاسیکی است، سبکی که تلفیق و ترکیب عناصر معماری دوره های خاص تاریخی ایران و جهان را دربرمی گیرد. ترکیب عناصر معماری ادوار مختلف تاریخی با در نظر گرفتن عملکرد امروزی از مشخصه های بارز آن است. توجه به سنتها و عناصر معماری ادوار باستان (دوره های هخامنشی، ساسانی و.) و دوره های بعد از اسلام (صفویه و قاجاریه و.) با متدها و کلیشه های امروزی سبک ملی را می نمایاند . البته استحکام بنا، عظمت و استواری از صفت های این سبک به شمار می آید.
در معماری داخلی این اثر زیبا از تصاویر کوروش و مردمان عهد هخامنشی استفاده شده‌است. کاشی‌کاری این بنا را استاد حسین کاشی پز انجام داده است.
موزه مشروطه تبریز از بناهای دوره‌ی قاجاریه در سال 1245 میباشد و ملک شخصی حاج مهدی کوزه کنانی بوده مرحوم کوزه کنانی حامی بزرگ نهضت آزادی خواهی مردم آذربایجان در آن روزهای سخت و سرنوشت ساز بود که حتی خانه شخصی خود را نیز به عنوان پایگاهی مطمئن در اختیار مجاهدین مشروطه قرار داد این موزه در خیابان شهید مطهری روبروی مسجد جامع و در غرب بازار تبریز واقع شده است که در انقلاب مشروطه محل تصمیم‌گیری‌های مهم سران مشروطه بود و در واقع ساختمان موزه مشروطه با گ‍ن‍ج‍ی‍ن‍ه ع‍ظی‍م خود ی‍‍ادگ‍‍ار سالهای اوج ج‍ن‍ب‍ش مشروطه و ب‍ی‍‍ان‍گ‍ر ش‍ور و م‍ش‍ورت‌‌ه‍‍ا‌ی س‍رد‌ار ملی و دی‍گ‍ر پ‍ی‍ش‍رو‌ان نهضت مشروطه برای غ‍ل‍ب‍ه بر ج‍ب‍‍ه‍ه س‍ل‍طن‍ت طل‍ب انجمن اس‍لام‍ی‍ه است. این بنا به شمارهٔ ۱۱۷۱ در سال ۱۳۵۴ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
این خانه دارای دو طبقه با بخش‌های اندرونی و بیرونی میباشد که با سبک معماری دوران قاجاریه بنا شده‌اند. حاج با اوج گیری نوای مشروطه‌خواهی در شهر تبریز به مشروطه‌خواهان پیوسته و یکی از اصلی‌ترین پشتیبانان مالی انقلاب مشروطه شد. او این خانه را برای تشکیل جلسه سران مشروطه و چاپ و پخش اعلامه‌های ضد حکومت قاجار در اختیار مشروطه‌خواهان گذاشت. این خانه پس از جنگ دوم جهانی و اشغال آذربایجان توسط ارتش سرخ شوروی، در سالهای ۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ مرکز اجلاس سران فرقه دمکرات آذربایجان گردید.
از سال 1357 با تبدیل بخش هایی ار بنا به موزه اسناد ، تصاویر و یادگارهای با ارزشی از دوران مشروطه و رهبران آن نگهداری می شود. از مهمترین اسناد و اموال می توان به تپانچه کمری ستارخان ، قلمدان و عینک و دستخط شهید ثقةالاسلام ، دفترچه هزینه های نهضت مشروطه به قلم حاج مهدی کوزه کنانی، مهر انجمن های انقلابی آذربایجان، فرش و تابلو فرشهای مشروطه، رومه‌های دوران انقلاب مشروطه را نام برد.
در این موزه تندیس هایی از شخصیت ها و مجاهدین صدر مشروطیت همچون ستارخان، باقرخان، میرزا مهدی کوزه کنانی، حسن خان باغبان، علی مسیو، شهید ثقةالاسلام، جهانگیرخان صور اسرافیل، میرزا ابراهیم آقا صبا، میرزا اسماعیل نوبری و . به نمایش گذاشته شده است و تصاویر بسیار تاریخی و قیمتی از دوران انقلاب مشروطه زینت بخش دیوارهای این خانه تاریخی می باشد. تندیس س‍رد‌ار و س‍‍الارم‍ل‍‍ی درج‍ل‍و‌ی درب ورود‌ی بنا درم‍ح‍وطه ح‍ی‍‍اط آن، ش‍ور و ش‍‍ع‍ور م‍ب‍‍ارز‌ات م‍ل‍ت ایران و به خ‍ص‍وص آذربایجان در دوران نهضت را در ذ‌ه‍ن گردشگران و ب‍‍ازدی‍دک‍ن‍ن‍دگ‍‍ان ت‍د‌ا‌ع‍‍ی می ک‍ن‍د.
لینک به بیرون:
http://www.negahmedia.ir/media/show_video/1247
درباره این سایت